مطالب گوناگون ومتنوع

هر چقدر میزان جهل شما در زندگی بالا باشد میزان

جبری که در زندگی احساس می کنید بالاتر خواهد رفت

هر چقدر میزان آگاهیتان بیشتر شود میزان اختیاری که در

زندگی احساس می کنید بالاتر خواهد رفت. 

وقایع خوش زندگی مثل درختان سبز و خرمی است که وقتیکه از دور نظاره شان می کنیم خیلی زیبا به نظر می رسند ولی به مجرد آنکه نزدیکشان شده و در داخلشان می رویم زیبائیشان هم از بین می رود ، شما در این موقع نمی توانید بفهمید زیبائیش به کجا رفته ، آنچه می بینید چند درخت خواهد بود و بس. 

هرکسی درس مخصوص به خود را می گیرد. ما می توانیم به سه طریق واکنش نشان دهیم
زندگی من مجموعه ای از درسهایی است که به آن نیاز دارم، درسهایی با نظم و ترتیب تمام در زندگی ام روی می دهد.( این سالمترین برخورد است و حد اکثر آرامش ذهن را تامین می کند.)
زندگی یک مسابقه بخت آزمایی است اما من از هر اتفاقی که در زندگی روی می دهد نهایت استفاده را می برم (این دومین انتخاب خوب است و کیفیت متوسطی را به زندگی می بخشد)
چرا همیشه همه بلاها سر من می آید؟ (این طرز برخورد نهایت ناکامی و بدبختی را تضمین می کند)
ما در زندگی مرتبا با درسهای تازه ای روبرو می شویم و تا زمانی که درسی را یاد نگیریم مجبور به گذراندن دوباره آن هستیم

اهمیتی ندارد که از کجا آمده اید ، مهم این است که به کجا می

روید.

    اگر قرار است قانونی برای شاد بودن داشته باشید، بگذارید

این باشد: برای شاد بودن من لازم نیست حتما چیزی   

  درزندگی  ام  رخ دهد. من شادم برای این که زنده ام! زندگی

موهبتی است که به من داده شده و من از آن لذت می برم.

 هیچ گاه برای آغاز دیر نیست ، همین بس که به خود بگویم این

بار کار نا تمام را پایان می دهم .

چرخهای سنگین و زنگ زدۀ زندگی با دستهای نامرئی امید می چرخد 

از بدو خلقت انسان نیازهاى متنوعى (اعم از جسمى و روانى) با او همراه بوده كه براى برآورده ساختن این نیازها و سازگارى با محیطش به ابزارهایى نیاز داشته است. هنر به عنوان یكى از وسایل اولیه سازگارى بشر در خدمت نیازهاى كمال جویى و زیباطلبى و از طرف دیگر، آرام بخش ناراحتى ها و سختى هاى زندگى او بوده است. موسیقى شكلى از هنر است كه احساس، عاطفه، ادراك و شناخت انسان را بدون نیاز به تكلم و زبان منتقل مى كند. استفاده بشر از موسیقى، امرى آسان و قابل دسترس بوده است، چون ریتم و ملودى، به عنوان دو ركن اساسى موسیقى، در سرشت انسان وجود داشته و از طرفى آواگرى ها و حركات ریتمیك نیز نیازى به تكلم نداشته است. از این رو در بیشتر قبایل ابتدایى مراسم و آیین هاى مختلف موسیقایى كه وسیله اى براى ابراز همبستگى جمعى و از بین بردن ترس ها و غم ها و ایجاد آرامش و شادى و اراده در بین افراد قبیله بوده برگزار مى شده است. آنچنان كه در وبلاگ موسیقى درمانى آمده است امروزه ثابت شده است كه موسیقى مى تواند در درمان و معالجه بسیارى از بیمارى ها نیز نقش تعیین كننده اى را برعهده داشته باشد: «موسیقى درمانگر، اهداف و مقاصد را براساس نیازهاى خاص درمان جو دنبال مى كند. فنون مختلفى براى پیشبرد این اهداف استفاده مى شود.
براى مثال آواز خواندن مى تواند به افراد مبتلا به بیمارى آلزایمر كمك كند تا حافظه درازمدتشان را به كار اندازند، نواختن آلات موسیقى با همسالان یا درمانگر مى تواند مهارت هاى میان فردى را افزایش دهد و كاركردهاى اجتماعى را بهبود بخشد.